27 Cze 2019, 00:04
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 27 Cze 2019, 23:38 przez Michał Michlewicz.)
Dziękujemy wszystkim za udział! Frekwencja nie była bardzo duża, ale i tak nie było najgorzej.
Zacznę od rankingu:
1. Igor Skowron oraz Patryk Kubiak - ex aequo, 22/22 punkty, gratulacje!
2. Małgorzata Jesionowska oraz Tomasz Kowalczyk - ex aequo, 20,5 pkt
3. Miko vel Kostec - 19 pkt
4. Jan Urbańczyk - 15,5 pkt
5. Hugo Smierzyński - 14 pkt
6. Jakub Jędrusik - 13,5 pkt
7. Szczepan Przybytek - 11,5 pkt
8. Mateusz Jakub Linko - 9,5 pkt
9. Karol Jacaszek oraz Szymon Kulis - ex aequo, 8 pkt
10. Daniel Wylegała - 4,5 pkt
Gratuluję!
Sprawę nagród i ewentualnej dogrywki załatwimy na dniach z zainteresowanymi. ;-)
Teraz czas na prawidłowe odpowiedzi, wraz z komentarzem.
1. Myrmica rubra. Na zdjęciu z lewej widać cienką, niezbyt mocno zagiętą nasadę czułka oraz krawędź czołową zagiętą tak, że otacza zagłębienie okołoczułkowe. Do tego na prawym zdjęciu widzimy petiolus bez większych zmarszczek, zaokrąglony.
2. Myrmica ruginodis. Zdjęcie z lewej strony dokładnie to samo, co powyżej, trochę dla zmyłki, bo oba gatunki zupełnie niczym się nie różnią jeśli chodzi o czułki i ich okolice. Dodam, że są to jedyne gatunki Myrmica w naszej myrmekofaunie, które mają tak wyglądające nasady czułków. Różnicę widać na zdjęciu z prawej strony - M. ruginodis ma petiolus bardziej pomarszczony, z dobrze widocznym spłaszczeniem w górnej części. Oba gatunki dość łatwo rozróżnić dysponując nawet słabej jakości sprzętem powiększającym.
3. Solenopsis fugax. Jedyny gatunek o tak dużej, dwuczłonowej buławce na czułkach.
4. Camponotus. Na prawym zdjęciu widać łuskę pomostka, więc Formicinae. Z rodzimych Formicinae tylko Camponotus mają nasady czułków oddalone od nadustka, a nie będące zaraz przy nim - na zdjęciu dobrze to widać.
5. Nylanderia jaegerskioeldi. Gatunek znaleziony we wrocławskim ZOO. Znalezisko opublikowane w 2018 roku >tutaj<.
6. Tetramorium. Tylko ten rodzaj z naszej myrmekofauny posiada tak rozszerzone do dołu wgłębienia okołoczułkowe.
7. Camponotus fallax. W sumie tutaj nawet nie musiałem dawać podpowiedzi, że to Camponotus, bo to widać (Formicinae, czułki daleko od nadustka). Z krajowych gatunków tylko dwa mają takie wcięcie w nadustku (podobne do tego u F. sanguinea) - C. fallax i C. piceus. Pierwszy z nich ma propodeum zaokrąglone i łagodnie opadające (jak na zdjęciu), drugi zupełnie inne - bardziej "kanciate".
8. Harpagoxenus sublaevis. Prosta sprawa, jedyny nasz gatunek o takich żuwaczkach.
9. Lasius niger. Czułki owłosione w górnej (zewnętrznej) części, nadustek z gęstym omszeniem.
10. Formica cinerea. Matowe pólko czołowe (czyli ten trójkąt pomiędzy czułkami), więc Serviformica. F. cinerea to jedyny krajowy przedstawiciel z tego podrodzaju, który posiada owłosienie na krawędzi potylicznej oraz tak gęste owłosienie tułowia.
11.
A: Formica, podrodzaj Formica lub Formica s. str. lub Formica sensu stricto (można używać zamiennie) - pólko czołowe błyszczące
B: Formica, podrodzaj Serviformica - pólko czołowe matowe
12. Jest ich sporo:
Wszystkie Formica z podrodzajów: Coptoformica, Raptiformica, Formica s.str., Lasius fuliginosus, Lasius z podrodzaju Chthonolasius, Polyergus rufescens. Wystarczyło wymienić 10 z tych gatunków.
13. Harpagoxenus sublaevis, Temnothorax ravouxi, Polyergus rufescens, Formica sanguinea, Temnothorax ravouxi, niekiedy także Strongylognathus testaceus (trzeba było podać 4 z tych 6)
14. Manica rubida, Monomorium pharaonis, Messor structor, Solenopsis fugax, Tetramorium atratulum (trzeba było podać 2 z tych 5)
15. Formicinae, Myrmicinae, Dolichoderinae, Ponerinae
16. Formica rufa, F. polyctena, F. aquilonia, F. lugubris, F. truncorum, F. pratensis
17. np. Tetramorium atratulum, Leptothorax kutteri, Tetramorium atratulum, Myrmica karavajevi
18. Nylanderia jaegerskioeldi, Linepithema humile, Lasius neglectus, Monomorium pharaonis, Tetramorium caldarium, Tetramorium insolens, niejasne jest to, gdzie i skąd wziął się u nas Tetramorium immigrans, ale uznawałem to jako dobrą odpowiedź. Wystarczyło wymienić 6 gatunków z wyżej wymienionych.
19. 107
20. Camponotus (albo Camponotus s.str.) oraz Myrmentoma
21. Tutaj nie będę podawał przykładowych gatunków, bo jest ich po prostu za dużo... ważne, by należały do różnych rzędów, czyli np. przykład motyla, prostoskrzydłego i chrząszcza.
22. Bez nawiasu - oryginalna kombinacja, czyli gatunek wciąż jest w tym samym rodzaju, do którego przyporządkował go autor. Z nawiasem - kombinacja zmieniona (choć autor gatunku pozostaje bez zmian), czyli np. gatunek przeniesiony do innego rodzaju.
Zacznę od rankingu:
1. Igor Skowron oraz Patryk Kubiak - ex aequo, 22/22 punkty, gratulacje!
2. Małgorzata Jesionowska oraz Tomasz Kowalczyk - ex aequo, 20,5 pkt
3. Miko vel Kostec - 19 pkt
4. Jan Urbańczyk - 15,5 pkt
5. Hugo Smierzyński - 14 pkt
6. Jakub Jędrusik - 13,5 pkt
7. Szczepan Przybytek - 11,5 pkt
8. Mateusz Jakub Linko - 9,5 pkt
9. Karol Jacaszek oraz Szymon Kulis - ex aequo, 8 pkt
10. Daniel Wylegała - 4,5 pkt
Gratuluję!
Sprawę nagród i ewentualnej dogrywki załatwimy na dniach z zainteresowanymi. ;-)
Teraz czas na prawidłowe odpowiedzi, wraz z komentarzem.
1. Myrmica rubra. Na zdjęciu z lewej widać cienką, niezbyt mocno zagiętą nasadę czułka oraz krawędź czołową zagiętą tak, że otacza zagłębienie okołoczułkowe. Do tego na prawym zdjęciu widzimy petiolus bez większych zmarszczek, zaokrąglony.
2. Myrmica ruginodis. Zdjęcie z lewej strony dokładnie to samo, co powyżej, trochę dla zmyłki, bo oba gatunki zupełnie niczym się nie różnią jeśli chodzi o czułki i ich okolice. Dodam, że są to jedyne gatunki Myrmica w naszej myrmekofaunie, które mają tak wyglądające nasady czułków. Różnicę widać na zdjęciu z prawej strony - M. ruginodis ma petiolus bardziej pomarszczony, z dobrze widocznym spłaszczeniem w górnej części. Oba gatunki dość łatwo rozróżnić dysponując nawet słabej jakości sprzętem powiększającym.
3. Solenopsis fugax. Jedyny gatunek o tak dużej, dwuczłonowej buławce na czułkach.
4. Camponotus. Na prawym zdjęciu widać łuskę pomostka, więc Formicinae. Z rodzimych Formicinae tylko Camponotus mają nasady czułków oddalone od nadustka, a nie będące zaraz przy nim - na zdjęciu dobrze to widać.
5. Nylanderia jaegerskioeldi. Gatunek znaleziony we wrocławskim ZOO. Znalezisko opublikowane w 2018 roku >tutaj<.
6. Tetramorium. Tylko ten rodzaj z naszej myrmekofauny posiada tak rozszerzone do dołu wgłębienia okołoczułkowe.
7. Camponotus fallax. W sumie tutaj nawet nie musiałem dawać podpowiedzi, że to Camponotus, bo to widać (Formicinae, czułki daleko od nadustka). Z krajowych gatunków tylko dwa mają takie wcięcie w nadustku (podobne do tego u F. sanguinea) - C. fallax i C. piceus. Pierwszy z nich ma propodeum zaokrąglone i łagodnie opadające (jak na zdjęciu), drugi zupełnie inne - bardziej "kanciate".
8. Harpagoxenus sublaevis. Prosta sprawa, jedyny nasz gatunek o takich żuwaczkach.
9. Lasius niger. Czułki owłosione w górnej (zewnętrznej) części, nadustek z gęstym omszeniem.
10. Formica cinerea. Matowe pólko czołowe (czyli ten trójkąt pomiędzy czułkami), więc Serviformica. F. cinerea to jedyny krajowy przedstawiciel z tego podrodzaju, który posiada owłosienie na krawędzi potylicznej oraz tak gęste owłosienie tułowia.
11.
A: Formica, podrodzaj Formica lub Formica s. str. lub Formica sensu stricto (można używać zamiennie) - pólko czołowe błyszczące
B: Formica, podrodzaj Serviformica - pólko czołowe matowe
12. Jest ich sporo:
Wszystkie Formica z podrodzajów: Coptoformica, Raptiformica, Formica s.str., Lasius fuliginosus, Lasius z podrodzaju Chthonolasius, Polyergus rufescens. Wystarczyło wymienić 10 z tych gatunków.
13. Harpagoxenus sublaevis, Temnothorax ravouxi, Polyergus rufescens, Formica sanguinea, Temnothorax ravouxi, niekiedy także Strongylognathus testaceus (trzeba było podać 4 z tych 6)
14. Manica rubida, Monomorium pharaonis, Messor structor, Solenopsis fugax, Tetramorium atratulum (trzeba było podać 2 z tych 5)
15. Formicinae, Myrmicinae, Dolichoderinae, Ponerinae
16. Formica rufa, F. polyctena, F. aquilonia, F. lugubris, F. truncorum, F. pratensis
17. np. Tetramorium atratulum, Leptothorax kutteri, Tetramorium atratulum, Myrmica karavajevi
18. Nylanderia jaegerskioeldi, Linepithema humile, Lasius neglectus, Monomorium pharaonis, Tetramorium caldarium, Tetramorium insolens, niejasne jest to, gdzie i skąd wziął się u nas Tetramorium immigrans, ale uznawałem to jako dobrą odpowiedź. Wystarczyło wymienić 6 gatunków z wyżej wymienionych.
19. 107
20. Camponotus (albo Camponotus s.str.) oraz Myrmentoma
21. Tutaj nie będę podawał przykładowych gatunków, bo jest ich po prostu za dużo... ważne, by należały do różnych rzędów, czyli np. przykład motyla, prostoskrzydłego i chrząszcza.
22. Bez nawiasu - oryginalna kombinacja, czyli gatunek wciąż jest w tym samym rodzaju, do którego przyporządkował go autor. Z nawiasem - kombinacja zmieniona (choć autor gatunku pozostaje bez zmian), czyli np. gatunek przeniesiony do innego rodzaju.