Colobopsis truncata - podejście nr 2

Na drugi dzień po ostatnim poście została już tylko larwa. Od tamtego czasu formikarium w postaci szalki leży w zacienionym miejscu, a do mrówek zaglądam góra raz na dzień. Staram się wyjmować szalkę z gniazdem bardzo delikatnie, by nie straszyć mrówek. Dolewam wodę raz na kilka dni; gniazdo leży zaledwie jednym różkiem na mokrej wacie.

3.09.2019

Larwa zaczęła się szykować do przepoczwarczenia (tj. robić bielsza). Jest całkiem spora w porównaniu do robotnic - chciało by się wierzyć, że może będzie to pierwszy majorek, ale chyba kolonia jest jeszcze przed tym (pierwszy major u C. truncata pojawia się bardzo wcześnie i przejmuje zadanie pilnowania wyjścia).

Dnia poprzedniego dolałam wody do waty - najwyraźniej za dużo, bo większość zaczęła pleśnieć. Dlatego dzisiaj nieco uprzątnęłam pleśniejące resztki i inne drobiazgi, a także podałam nowy miód i kawałek maleńkiego karaczana.

4. 09.2019
Rano pojawiły się 2 nowe jaja, wieczorem były już trzy. Larwa jest już niemal bieluchna