Colobopsis truncata - podejście nr 2

Padła pierwsza mrówka. Być może jest to pierwsza, najstarsza z jaką królowa przyszła równo rok temu. Jest też szansa, że zaraziły się parchem od kolonii Leptothorax cf. muscorum, którą zakupiłam niedawno i przyszła do mnie przedwczoraj (po 2 dniach mam u nich 4trupy.. na kolonię, która składał się z 6 mrówek).

Mam nadzieję, że to jeden wielki zbieg okoliczności. Mimo że zdechła robotnica machała czułkami jeszcze jak przy jakimś porażeniu nerwowym/pasożycie. Jeśli to "DS".... to jeden wielki #$*#$.

Jeśli to starość, to liczę na jeszcze jeden zgon (robotnica która wyszła zaraz po otrzymaniu królowej). Jeśli DS, to jutro-pojutrze zobaczę więcej trupów. Antdemia w świecie pandemii.

13.07.2020

C. truncata mknie do przodu bez zatrzymania. Na tę chwilę jest 16 robotnic , poczwarka w drodze i cały zestaw małych i średnich larw. Robotnice chętnie wychodzą po miód i wylęg karaczana tureckiego, jednak uciekają przy pierwszych lepszych drganiach, chowając się gdzie popadnie.

Mimo obietnic literatury... nadal nie ma ani jednego majora.

   

Jakiś miesiąc temu mrówki po 2-3 mcach stagnacji miały trafić na balkon na zimowisko. No cóż... JAk widać na poniższych zdjęciach - nie trafiły, za to pojawiło się sporo poczwarek. Wśród poczwarek 2 robotnice ze sporo większymi głowami, chociaż niewiele większe od reszty na długość (zobaczymy jeszcze jak przejdą w imago). Niestety jedna z tych poczwarek ma widocznie wklęśnięty do środka odwłok, jakby nie miała wnętrzności conajmniej. Na 99,(9)% będzie to wada śmiertelna :<

Colobopsis truncata - diary entry
Colobopsis truncata - diary entry
Colobopsis truncata - diary entry
Colobopsis truncata - diary entry

Obecnie jest około 20 robotnic, w tym pierwsza (i żywa) robotnica major. Niestety, najpierwszą (tę z wklęsłym odwłokiem) rozkawałkowały dzień po tym jak 'obudziła się' do życia - co było do udowodnienia, szkoda.
Jest cała masa larw, kolejna poczwarka major już czeka w kolejce. Dość długo zajmuje ostatnim robotnicom wybarwianie się. Wydaje mi się, że dłużej niż wcześniejszym minorkom.

Obecnie znajdują się w jedym pojemniku z kolonią L. acervorum (ok. 20 sztuk), a wcześniej była tam także T. corticalis. Ta ostatnia funkcjonowała jako tako, aż pewengo dnia wyparowały. L. acervorum wydaje się dominować na polu troficznym i przegania C. truncata gdy tylko je napotka (w przypadku T. corticalis dochodziło do starć, przy czym agresywne były L. acervorum). Jak na razie trupków żadnej ze stron, czy zaciętej walki nie widziałam. L. acervorum są zawsze pierwsze przy jedzeniu i bardziej aktywne na arenie. C. truncata raczej spędza czas w gnieździe.


Diary - Colobopsis truncata - major worker (nanitic)

C. truncata zoatsała rozdzielona od L. acervorum kilka dni po ostatnim wpisie. Zauważyłam, że Leptothorax zapycha wejście do gniazda drobnym żwirkiem - cwane mrówki. Lepto tez odganiały Colobopsis od jedzenia. W rezultacie odwłoki się okurczyły, mimo, że żarełka było sporo na obie kolonie. W tej chwili siedzą w przejściowej szalce, nadal w tym samym gnieździe - chociaż i w nim powoli zaczyna brakować miejsca (w tej ich jedynej komorze w której siedzą). W zapasie czeka gniazdo od Foranto - wyszło całkiem ładne.



Od ostatiego wpisu pojawiłly się u C. truncata 2 nowe majorki (łącznie są 3), czwarta czeka w kolejce jako poczwarka. Majorki nadal są ledwie jakkolwiek wybarwione (łebek trochę ściemniał, i pancerz jest trochę bardziej żółtopomarańczowy). Majorki często stoją w okolicach drzwi lub z rzadka nawet wpychają łebek w samą dziurę do korytarza prowadzącego na zewnątrz, jednak nie powiedziałabym, że strzegą wejścia. Są raczej strachliwe (jak to młode robotnice, a szczególnie strachliwego gatunku mrówek).



U królowej zauważyłam wgniecenie na odwłoku, co mnie trochę martwi. Te mrówki wyglądają na takie z delikatnym pancerzykiem (tak jak pisałam wcześniej). Kolonia ma też sporo larw i poczwarek innych typów. Łącznie jest ich wszystkich jakieś 23-25.

BTW Ponera cf. coarctata ruszyła i ma 4 larwy!